Elke week vragen wij een bekend en/of interessant persoon uit over zijn of haar reisavonturen en -gewoontes. Deze week: chocolatier Dominique Persoone!
Ik wil zo vlug mogelijk terug naar Mexico. Fantastisch land, lekker eten, lieve mensen. Ik ben natuurlijk super nieuwsgierig hoe het met onze plantage daar gesteld is en met ons team. Ik verlang terug naar Mexicaanse street food, heerlijke taco’s langs de baan, een paar tequila’s en de muziek van Mariachi’s op de achtergrond.
Een moment dat ik nooit zal vergeten was de Machu Picchu in Peru. We moesten om 4u opstaan en na een stevige wandeling van een goed uur, kwamen we toe op de site. Ik was diep teleurgesteld, want hij lag volledig in de mist. Maar toen rond 7u de zon door de wolken brak, was het net een theatervoorstelling die zou beginnen. Echt kippenvel.
Quentin Tarantino. Lijkt me een heerlijke kerel om te leren kennen. Ik ben super fan van z’n films. En wie weet ziet hij het zitten om samen nog eens een verfilming van Charlie and the Chocolate Factory te maken.
Zonder twijfel de fantastische pop-up van René Redzepi, de eigenaar van restaurant NOMA in Denemarken. Een paar jaar terug opende hij een pop-up restaurant op het strand van Tulum in Mexico. Meer dan 150 man stond klaar om ons te soigneren. Ik was er samen met mijn goede vriend Sergio Herman. We kregen allebei de tranen in onze ogen van de perfectie. Dit diner staat zeker in m’n top 3 van de food ervaringen die ik ooit heb gehad.
Als ik ooit heel veel tijd heb is het mijn droom om naar Peru af te reizen en daar m’n eigen vlot te bouwen. Daarmee vaar ik dan de volledige Amazone af tot aan de monding, en zo dus heel Brazilie te doorkruisen. Er zijn natuurlijk een paar nadelen aan deze trip zoals alle gevaarlijke dieren onderweg: annaconda’s, krokodillen, spinnen enz. Blijkbaar zouden er zelfs piraten zijn om de toeristen te pluimen. Maar al dat zou me nog niet tegenhouden om te vertrekken. Deze reis zou wel 6 maanden duren en daar zal m’n lieve madam niet zo blij mee zou zijn.
Begin januari ben ik voor een tiental dagen naar het Virunga park in Congo getrokken, samen met Mathieu, een goede vriend. Hij bleef de avond voordien logeren, zodat we daarna met een taxi naar de luchthaven konden vertrekken. Het was niet zo slim om die avond nog een feestje te bouwen, want toen ik een dag later m’n koffer open maakte in de jungle, bleek dat ik m’n onderbroeken was vergeten. Gelukkig heb ik een van hem kunnen lenen. Die waste ik elke avond voor het slapengaan in de rivier, met een schuurborstel en zeep. Ik had het geluk dat het daar superwarm was, en dat ze snel droogde.
Een zwembroek, waar je ook bent. Het is een zalig gevoel om in de zee of een zwembad te springen. Dobberen met je ogen dicht in de zon blijft mijn favoriet op vakantie.
Ik blijf een zwak hebben voor Schotland, prachtig land, de natuur in de highlands is gewoon fantastisch. Je kan er voor zeer democratische prijzen een B&B boeken, het enige vervelende is dat je aan de linkerkant moeten rijden. In de hoofdstad Edinburg is er elk jaar een cultuurfestival in de maand augustus. Heerlijk om die twee te combineren, de ruwe natuur van Schotland en toch een beetje cultuur. Lekkere whiskey, high tea, schapen.
