Open/Sluit het zoekformulier
Mooie zandstranden, perfecte temperaturen, een hippe havenbuurt, een oude gezellige binnenstad en lekkere goedkope restaurantjes. Málaga heeft het allemaal. De sfeer is ontspannen zoals je op een vakantiebestemming verwacht, maar toch ook geraffineerd. De Malagueños zijn trots op hun stad en doen er alles aan om het je naar je zin te maken.
Het is bijna niet te geloven. De meeste toeristen die per vliegtuig arriveren, springen in een huurwagen richting badplaatsen en laten Málaga, de hoofdstad van de Costa del Sol, links liggen. Wat een zonde. Als wij met onze koffers richting metrostation stappen, overvalt ons de stilte. Het lijkt alsof we de enigen zijn die voor het spoor kiezen. Een korte treinrit en we komen aan op onze eindbestemming.
De Deense schrijver Hans Christian Andersen viel ooit als een blok voor deze stad. In 1862 verbleef hij één maand in Málaga. Later zou hij schrijven dat het de stad was waar hij het gelukkigst was en waar hij zich het meest thuis voelde tijdens zijn reizen in Spanje. Naast de nabijheid van de paradijselijke Middellandse Zee roemde hij vooral de uitgesproken vriendelijkheid van de bewoners. Na enkele dagen in deze stad voel je perfect wat de bekende schrijver verwoordde.
Driehonderd dagen zon, daar kunnen we in België alleen maar van dromen. Zelfs in de winter kan je in Málaga genieten van zachte temperaturen. In de zomer wordt de hitte dan weer getemperd door de zeebries. De warme temperaturen weerhouden de lokale bevolking er niet van om er piekfijn bij te lopen.
Zelf een stad ontdekken is fijn, maar met een lokale gids kom je zoveel meer te weten. We ontdekken de stad met Victor van We love Malaga. Startplaats is de autovrije Marqués de Larios-straat, genoemd naar de tweede markies van Larios, één van de voorvaders van de textielindustrie in Málaga. De familie Larios is nog altijd eigenaar van alle gebouwen in de met marmer geplaveide straat.
Tijdens onze wandeling zien we heel wat onafgewerkte huizen. Omdat Málaga een ontzettend rijke geschiedenis heeft, botsen eigenaars die willen verbouwen vaak op waardevolle architecturale resten. Voor de kosten van de archeoloog draait de eigenaar zelf op, maar velen kunnen dat niet betalen waardoor er dus leegstand ontstaat.
We maken een korte stop in Antigua Casa de Guardia, gesticht in 1840. Het is de oudste bar van de stad. Hier verkopen ze onder andere de typische zoete malagawijn. Je proeft gewoon de sfeer van weleer.
De lokale markt is steevast één van onze favoriete plekken. De Mercado Central de Atarazanas kunnen we nu ook afvinken. Deze schitterende overdekte markt met een mix van Moorse elementen en industrieel design uit de 19de eeuw is onderverdeeld in drie delen: fruit en groenten, vis en vlees. De visafdeling is zonder twijfel de meest geanimeerde. Hier worden luidkeels verschillende vissoorten aangeprezen. We herkennen er een paar van op de menukaarten van lokale restaurants. Zoals de boquerones die in de baai van Málaga worden gevangen. Boquerones is trouwens ook de bijnaam voor de Malagenen.
Ontelbare soorten olijven liggen te glimmen in de kraampjes. Olijven worden drie maanden in zout ingelegd voor ze klaar zijn voor consumptie. We mogen er een paar proeven. Ze zijn heerlijk. Iets wat ons weerzinwekkend lijkt, is een gelatineachtige oranje brij. “Het is zurrapa de lomo”, legt Victor uit. “Het is varkenshaas gebakken in zout en reuzel, en voor ons is het een absolute delicatesse.”
De eetstandjes op de markt zijn de uitgelezen plaatsen om tapas te proeven. Aan de toog zijn geen krukken. Rechtstaan, dat is de typische Spaanse manier. Hier moet het snel gaan, je eet enkele tapas en dan weer door naar de volgende tapasbar. Zo doen de locals het. Er staan karaffen gazpacho (koude soep) en sangria op de toog.
Met onze gids ontdekken we de oude stad, kijken we binnen in kerken met rijke interieurs, leren we de namen van bomen, treuzelen we in de kleine steegjes en proeven we de sfeer op gezellige pleintjes. Moderne gebouwen staan broederlijk naast eeuwenoude kerken. Af en toe worden we getrakteerd op een artistieke verrassing in het straatbeeld: een muurschildering, een quote op een muur in een klein straatje …
We vernemen dat Antonio Banderas, geboren in Málaga, onlangs een dakappartement kocht in een traditioneel Andalusisch pand op een boogscheut van de historische monumenten. De Spaanse acteur heeft altijd een nauwe band onderhouden met de stad. Zo komt hij elk jaar naar de Semana Santa of heilige week om deel te nemen aan de processie. Tijdens ons verblijf lopen we hem jammer genoeg niet tegen het lijf, maar we weten nu wel waar zijn stekje is.
We wandelen verder in de buurt van het Carmen Thyssen Museum. Met het initiatief Entorno Thyssen organiseert het museum een samenwerking tussen de aanwezige shops en cultuur. Dit is één van onze lievelingsbuurten in Málaga. Het is fijn om te slenteren in de smalle straatjes met originele modeboetieks, conceptstores en restaurantjes. In deze stad is er zeker ruimte voor creatief initiatief. Zo heb je La Casa Invisible. In 2007 beslisten een aantal artiesten en buurtbewoners om een leegstand oud pand van de gemeente nieuw leven in te blazen. Nu kan je er iets eten, een concert bijwonen, taallessen volgen en nog veel meer. Het is een creatieve oase midden in de stad. Je voelt gewoon de goesting in deze stad om ze steeds mooier en leefbaarder te maken.
Het Alcazaba torent boven de stad uit. Het fort is een miniversie van het Alhambra in Granada, maar toch de moeite om te bezoeken en zeker minder druk. Voor een nog beter zicht op de stad en de haven kun je je wandeling voortzetten tot het Castillo de Gibralfaro, gebouwd om het Alcazaba te beschermen.
Reizen is ook proeven van de lokale specialiteiten. In de namiddag gaan we op het terras genieten van churros met chocolade in Casa Aranda. Zoals het hoort, dop ik het deegstaafje in de hete chocolade. Even verder zit een Chinees meisje alleen aan een tafeltje met haar churros, niet om ervan te eten, maar om het te fotograferen en te delen op social media. Ieder zijn plezier, maar bij ons is het bordje snel leeg.
We zijn in Spanje dus staan op veel plaatsen tapas op het menu. In Taverna Uvedoble, een smal eethuisje met maar enkele tafels, proeven we van goddelijk verfijnde tapas. Ook in KGB hoef je niet de gewoonlijke tortilla en kleine belegde broodjes te verwachten. Chef Kisko García serveert internationale tapas aan de toog of aan hoge tafels met zicht op straat.
De wijk Pedrogalejo is de uitgelezen plaats om aan zee boquerones en andere verse vis te eten. Op een avond beslissen we om ernaartoe te wandelen. Het is een mooie, maar lange wandeling langs het strand en tussen de vele sportievelingen op de promenade. Als we aankomen, voelen we ons heel ver verwijderd van de stad. Hier draait het om kleine visrestaurantjes waar families en vrienden samenkomen om te genieten van eenvoudige maar heerlijke gerechten. Op het strand fungeren houten sloepen als barbecue. Het is moeilijk om niet te weerstaan aan de sfeer. Het licht van de gloeiende houtskool, de visjes op een spies, de fijne rookpluim, de mensen die gezellig aan het eten zijn in de zwoele nacht … het water komt je in de mond.
We kiezen voor Los Cuñao, een restaurantje dat vooral bij locals populairs is. Voor lekkere vis, kun je ook terecht bij El Refectorium, in de schaduw van de kathedraal. De inktvis is perfect klaargemaakt, het personeel is vriendelijk en professioneel. Een adresje om lekker lang te tafelen in het minimalistische decor.
Ook vegetariërs kunnen hun gading vinden in Málaga. El Calafate is een drukbezet, eenvoudig vegetarisch restaurant in de binnenstad. We hadden geluk en konden aanschuiven om er onder andere te proeven van hun koude ajo blanco-soep, met amandelen en knoflook. Een lekkere lokale specialiteit.
De mooiste interieurs vinden we in El Pimpi en El Jardín. El Pimpi is de bekendste bar van Málaga. Aan de muren hangen oude posters en foto’s van beroemdheden die ooit de bar bezochten. Antonio van El Pimpi kan ham snijden als geen ander. Hij werd verkozen tot de beste hamsnijder van Spanje en toont ons zijn kunnen. Bar en restaurant El Jardínligt naast de kathedraal. Op een avond staan de deuren open en zien we koppels passioneel tango dansen. Soms zijn er ook pianoconcertjes.
In de stierenarena worden maar enkele malen per jaar gevechten georganiseerd. Een deel van het gebouw is omgevormd tot een gastronomische markt. We kiezen een aantal tapas in de eetstalletjes, om ze dan op het terras op te eten.
Bij Casa Mira in de binnenstad moet je dan weer zijn om te proeven van het lekkere ijs, turrón (nougat) en onze favoriet: amandellikeur.
Málaga is best een grote stad en ideaal om met de fiets te ontdekken. We boeken een fietsexcursie met gids. Charlott (zonder e) uit Duitsland werkt al jaren bij Málaga Bike Tours. Met haar natuurlijke enthousiasme en kennis is ze de ideale gids om onze internationale groep te begeleiden door de stad.
In de Avenue de Cervantes stoppen we om een aantal architecturale parels te zien: het stadhuis, de bank en het postgebouw. Op de Plaza de la Merced poseren we met onze groep naast het standbeeld van Pablo Picasso. De schilder is geboren in Málaga en woonde hier tijdens zijn eerste tien levensjaren. Zijn geboortehuis kan je nog altijd bezoeken en er is een museum – gesticht op wens van de meester zelf met een aantal van zijn werken.
De tocht gaat verder langs de oudste kerk van de stad, de Iglesia de Santiago en de mooie onafgewerkte kathedraal. De zuidelijke toren van la Manquita (eenarmige vrouw) werd nooit afgewerkt. Het daarvoor bestemde geld werd uiteindelijk gebruikt om de Britse kolonies te steunen tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.
De Plaza de la Constitución is het hart van de stad. Op de vloer zien we de bronzen afdrukken van de covers van vijf kranten van 7 december 1978, de dag van de goedkeuring van de Spaanse Constitutie. We rijden door het Parc de Málaga, een mooi aangelegd park met meer dan driehonderd soorten planten van overal ter wereld. Met de haren in de wind fietsen we door de havenbuurt naar Malagueta, om met een tinto de verano (rode wijn en limonade) te eindigen in een strandbar.
Soho wordt bestempeld als de Barrio de las Artes (de kunstenbuurt). Ooit was dit de wijk waar de bourgeoisie woonde, tot vijftig jaar geleden de buurt begon te verloederen. Nu vind je er kunstgalerieën en trendy restaurants, en is het de plek voor culturele evenementen. Je bewondert er zowaar de kameleon van de Gentse graffiti-artiest ROA op één van de muren. Met het MAUS-initiatief worden oude panden opgevrolijkt met straatkunst door internationale kunstenaars in samenwerking met de buurtbewoners. Het is een plezier om erdoor te wandelen en de kunstwerken te ontdekken.
In de jaren 90 werd een plan opgevat om de stad radicaal te veranderen. Het havengebied is drastisch aangepakt, klaar om ook de vele cruisetoeristen op gepaste manier te ontvangen. Op de kades van de Muelle Uno en de Palmeral de las Sorpresas is het aangenaam wandelen. De futuristische pergola zorgt voor een boeiend spel tussen licht en schaduw en wordt druk gefotografeerd. In Málaga opende het eerste Centre Pompidou buiten Frankrijk. De meerkleurige glazen kubus past perfect op de moderne promenade. Het is zo’n gebouw dat intrigeert, van dichtbij of veraf, als de zon door de ramen schijnt tijdens de dag of ’s avonds als het als een baken in de stad is verlicht. Als we op een avond naar onze tijdelijke thuis wandelen, stoten we er op een gratis openluchtconcert. Er worden cocktails gemaakt en er hangt een vrolijke sfeer. Dit is ook Málaga, overal wacht wel een verrassing. Al dan niet georganiseerd.
’s Avonds is het heerlijk wandelen op de promenade met de vele loungeterrasjes, terwijl we kijken naar de lichtjes en de sterren. De rooftop bar van het AC Hotel Málaga Palacio is nu dé plek om mooie mensen te zien, je hebt er een prachtig zicht op de haven én de kathedraal. Een andere avond horen we ergens vlakbij een orkestje, terwijl we genieten van een cocktail op de rooftop bar van het Room Mate Larios Hotel in de gelijknamige straat. We volgen de muziek en komen uit op de Plaza de la Constitución waar een lokale groep spontaan een concertje is begonnen na hun avondeten op restaurant. We voegen ons bij de vele toeschouwers rond het terras. Kinderen dansen en de menigte zingt de klassiekers vrolijk mee. De Plaza de la Constitución is inderdaad de plaats waar het allemaal gebeurt.
En dan is het zover… onze laatste avond. We praten nog even na over ons verblijf in Málaga. We hebben gewandeld, ontdekt en gefietst. Zelden hebben we zo lekker en verfijnd gegeten voor zo weinig geld. De vriendelijkheid van de locals omringde ons als een warme deken. Hier wordt intens genoten van het leven en het kost je maar weinig moeite om hetzelfde te doen.
We reisden naar Málaga met TUIfly. Er zijn al vluchten vanaf €19,99 (taksen en servicekosten niet inbegrepen), met vertrek vanuit Oostende, Antwerpen, Luik, Brussel en Charleroi. De vluchttijd bedraagt ongeveer drie uur.
Meer info op www.tuifly.be
We logeerden dankzij TUI in het Silken Puerta Málaga Hotel, gelegen in de nabijheid van het treinstation. Andere aanraders zijn het betaalbare Room Mate Larios Hotel met dakterras, in de mooie Larios winkelstraat en het luxueuze AC Palacio van Marriott dicht bij de Paseo del Parque tuinen en de haven.
Meer info op www.tui.be, www.marriott.com en www.room-matehotels.com
Wij waren ontzettend tevreden met de beide gidsen die ons Málaga op een andere manier leerden kennen.Victor van We love Malaga organiseert gegidste wandelingen en tapastours door de stad met kleine groepjes. Málaga Biketours, gesticht door de Engelse Kay, organiseert fietstochten doorheen de stad. Nieuw zijn de off the tourist track rides waarbij je onder andere Soho ontdekt en de natuurlijke reserve van de Guadalhorce rivier.
Meer info op www.lovemalaga.com en www.malagabiketours.com
Málaga heeft een mediterraans klimaat met hete zomers en zachte winters. Voor ideale temperaturen is de beste reistijd het voor- en najaar.
