In Oostende ging op 4 september de allereerste internationale Fotobiënnale van start, die nog loopt tot en met 24 oktober. Op verschillende binnen-en buitenlocaties tonen dertig fotografen hun werk. Het parcours zorgt ervoor dat je heel Oostende doorkruist, zodat het ook een fijne manier is om de stad te leren kennen. Wil je de volledige Fotobiënnale bekijken? Reken dan twee dagen uit. Wij konden niet alles zien, maar volgende werken zijn zéker de moeite.
Starten doen we aan Fort Napoleon, gelegen op de oosteroever van Oostende. Hier maak je kennis met vijf Belgische vrouwelijke fotografen. In het oog springt Carmen De Vos. Zij toont zwangere vrouwen op een sterke en wellustige manier. Met de trap ga je naar beneden, waar de overzichtstentoonstelling van Marc Lagrange hangt. Toch wel hét hoogtepunt van de Fotobiënnale. Hij staat vooral bekend om zijn naaktcomposities en zijn voorliefde voor analoge fotografie. Zijn foto’s zorgen ervoor dat je een heel nieuwe bewondering krijgt voor het vrouwelijk lichaam. Op het dak van Fort Napoleon heb je trouwens een mooi uitzicht over Oostende en onze Belgische Noordzee.
Met de veerboot ga je richting het centrum van Oostende. Liefhebbers van niet enkel foto’s, maar ook woorden kunnen hun hart ophalen op de Expo-boot. Jef Boes vroeg aan mensen die uit Oostende vertrokken welke plaats ze zich altijd zullen herinneren. Het resultaat is een combinatie van foto’s en handgeschreven brieven.
Na de Expo-boot wandel je via de Visserskaai, waar je al een eerste keer het werk van Filip Durjardin tegenkomt, richting de Albert I-promenade. In galerij BeauSite vind je tegenwoordig een bistro, maar wanneer je de trappen oploopt, vind je er de foto’s van Jennifer Kesteleyn. Met She must be on her period, maakte ze een reeks autoportretten die de vierde feministische golf onderschrijft.
De foto’s van Aisha Zeijpveld vallen al van ver op. Op de zeedijk vind je drie grote rechthoeken waarop ze worden getoond. Aisha gaat op zoek naar het snijvlak tussen droomwereld en werkelijkheid, waardoor je zou kunnen denken dat ze graag gebruik maakt van Photoshop, maar niets is minder waar. Recht tegenover het oude zwembad kun je in het Koningspark al wandelend de foto’s van Jean Godecharle bewonderen. Wanneer je verder wandelt richting het centrum kun je bij Felix foto’s bekijken van Vincent Lagrange. Jawel, de zoon van. Hij focust zich vooral op portretfoto’s van dieren, al krijgen ze door de stijl van fotografie iets heel menselijks.
Eindigen doen we - opnieuw op de oosteroever - bij café 0.666, waar foto’s van Richard Petit hangen. De Franse fotograaf benadert metaforisch het migrantenthema. Zo brengt hij een hommage aan de niet-gefortuneerde helden van onze eeuw. In zijn foto’s zie je dan ook schimmen van zogenaamde onzichtbare migranten en schipbreukelingen. Om even bij stil te staan.
Tickets
Voor het Fort Napoleon reserveer je best op voorhand want er wordt gewerkt met tijdsloten. Tickets kan je hier kopen.
Eten en shoppen
