Nu het opnieuw toegelaten is, trekken veel Belgen eropuit voor een kampeerreis in de prachtige natuurgebieden die ons land te bieden heeft. Voor sommigen is de selectie campings en bivakzones in het Belgische landschap echter niet voldoende om hun lust voor avontuur te bevredigen. Daarom grijpen velen naar wildkamperen: waar je ook wilt je tent opzetten en genieten van de rust en stilte. Wij testten het voor jou uit, zodat je niet als een amateur te werk gaat als je je aan een potje wildkamperen waagt.
Belangrijk om te weten vooraleer je verder leest: wildkamperen is verboden in België. Enkel kamperen op aangewezen bivakzones en campings is toegelaten en aangeraden. De enige manier om toch ergens anders te kamperen, is om toestemming te krijgen van een boswachter of eigenaar van een ander stukje grond. Verblijven in zo’n bivakzones is een legaal en gratis alternatief dat bijna exact dezelfde ervaring oplevert als wildkamperen.
9 juni 2021, de lente heeft het eindelijk overgenomen van Koning Winter. Daarnaast worden ook een aantal coronamaatregelen in ons land versoepeld. Terrassen mogen wat langer openblijven en we kunnen thuis vier mensen ontvangen. Sinds de nachtklok werd afgeschaft op 8 mei, is het ook terug mogelijk om te overnachten in bivakzones binnen natuurgebieden. De goesting om eropuit te trekken en ergens een tentje op te zetten na een stevige wandeltocht is bijna onhoudbaar.
Dat besloten ook mijn vrienden te doen in het weekend van 12 op 13 juni. De locatie was duidelijk in hun gedachten gebrand. Het wandelpad Entre Lesse Et Lomme. Een 78 kilometer lange wandeling over onverharde paden die doorheen de wildste stukjes van de Centrale Ardennen slingeren. Daar zouden we over een periode van drie dagen meer dan 50 kilometer afleggen en twee keer overnachten.
Het plan om te overnachten was ook duidelijk. De bivakzones? Die zouden volgestouwd zijn met andere wandelaars. Daar was volgens mijn vrienden een duidelijk oplossing voor: we zouden wildkamperen. Ons tentje (op een verantwoordelijke manier) neerplanten waar we dat zelf wensen te doen. Totale vrijheid omarmen, dus. Volledig back to nature. En zo geschiedde.
Zodra je aankomt in het pittoreske Poix-Saint-Hubert, op zo’n twee uur sporen van Luik, moet je maar een kwartier stappen voor je op het wandelpad terechtkomt. Deze wandeling bestaat nog maar sinds augustus 2018 en staat nu al bekend als een van de mooiste tochten in ons land. De route voert je langs de prachtige valleien en heuvels die de Lesse en de Lomme hebben uitgehouwen in de Ardennen, compleet met kleine watervallen en bronnen, charmante meertjes, prachtige rotsformaties, uitgestrekte panorama’s en zeldzame stukjes ongerepte Belgische natuur.
Ook over de aanwezige fauna mogen we best opscheppen. Tijdens de drie dagen die we in het gebied doorbrengen, spotten we een vos in de ochtendschemering, een aantal schattige eekhoorns en een paar indrukwekkende raven.
Vrijdagavond sprongen we van de trein in Poix en na een stevige wandeling van 7 kilometer besloten we dat het welletjes was voor de eerste dag. Op dat moment waren we al op een redelijke afstand van de eerste aangegeven bivakzone. Omkeren was allang te laat. Het was tijd om onze tenten op te zetten in het wild en te even te genieten van de nacht.
Zorg dat je verantwoordelijk en verstandig wildkampeert! Dit zijn de vuistregels die we volgden tijdens onze reis:
Wie deze ongeschreven wetten in gedachten houdt, zal net als ons kunnen genieten van een heerlijke nacht in het wild. Het bevrijdende gevoel van wildkamperen en de kick die het geeft zijn het meer dan waard.
