Elke week vragen wij een bekend en/of interessant persoon uit over zijn of haar reisavonturen en -gewoontes. Deze week: muziekant Bent Van Looy.
Ik kan niet wachten om de wereld weer in te trekken. Al jaren staat Mexico City op één in mijn verlanglijstje. Ik was al eens op het Mexicaanse eiland Holbox, lang geleden en werd daar verliefd op het land. De enorme mierenhoop die Mexico City moet zijn, vol wilde avonturen, geschiedenis en duizend taco’s moet er, zodra het mag, dus aan geloven.
In mijn reisbundel 'Mijn Parijs' komt de Eiffeltoren niet voor, wegens een helse wachtrij en teveel gedoe voor niks. In de winter, op een regenachtige avond beklom ik hem met vrienden in een impulsieve bui. De verlaten straten, gierende wind en het gevoel helemaal alleen op de top van de wereld te staan maakten het toch een onvergetelijke ervaring. Misschien iets voor de nieuwe editie!
Borgerhoff & Lamberigts, €24,99
.jpg)
Een goed hemd en een stropdas. Je weet maar nooit wanneer die van pas komt. Voor mij hebben kledingstukken een bijzondere lading, ze kunnen je dag volledig veranderen wanneer je ze draagt. Ik koop ook meestal een bijzonder stuk wanneer ik op reis ben, zo is een greep in mijn kleerkast thuis al snel een reis om de wereld.
Ik zou erg graag met mijn gezin de oostkust van Noord-Amerika verkennen: Maine, Boston, New England, dat soort ouderwetse streken vol traditie, verhalen en kreeft sandwiches. Ik ken de streek een beetje uit romans en films en voel me erg aangetrokken door de ruwe natuur enerzijds en de east coast esthetiek anderzijds: witgekalkte cabins, stuurse, geheimzinnige WASPs en chino broeken in Nantucket red.
De Magus van John Fowles speelt zich af op een afgelegen Grieks eiland rond de Tweede Wereldoorlog. Een geheimzinnige figuur lokt een koppel toeristen in een web van intrige, mystiek en mythologie. Spannend escapisme en zo goed geschreven dat je de hitte tussen de pagina’s voelt zinderen.
Reizen is voor mij zeker 40% eten (en dat hoeft echt niet iedere avond een drie gangen-diner te zijn)! Ik kan nog maandenlang teren op herinneringen aan een bord Caccio e Pepe op een Romeins terras, de perfecte carnitas taco uit een truck op de hoek van Santa Monica Boulevard en Vine in Los Angeles of de perfecte combinatie van zacht en hard in een broodje kroket in de Jordaan in Amsterdam.
Ik zie mijn broers en zus af en toe, met kinderen en partner maar heb heel goeie herinneringen aan een roadtrip met mijn broers. We reden heel Zweden door, met een Volvo natuurlijk, op zoek naar het goed verstopte maar wereldberoemde restaurant Faviken. Het lag (ondertussen bestaat het restaurant niet meer) midden in de bossen, niet zo ver van de Noorse grens. We hadden er een heerlijke avond, sliepen onze roes uit vertrokken de volgende ochtend weer naar huis, honderden kilometers verder. Gelukkig was daar op de terugweg een kaneelbollenstand langs de weg. Beste kaderremedie, dat weten weinig mensen.
