Elke week vragen wij een bekend en/of interessant persoon uit over zijn of haar reisavonturen en -gewoontes. Deze week: programmamaker en presentatrice Cath Luyten.
Naar de verrassend groene natuurpracht van de Costa Brava. Het is de tweede thuis van mijn beste vriendin Sarah die er sinds vorig jaar FietsCatalonia.be uit de grond stampte. Ze biedt fietsweken aan in en rond de natuurparken als Cap de Creus. Niet alleen voor de doorwinterde wielrenner in strak koerspak, maar vooral voor iedereen die ook is graag die col en bergtop zou bereiken en van de majestueuze uitzichten daar wil genieten. Ze biedt elektrische trekking bikes aan, waar zelfs ik de top mee haal. Aanrader! En het is bovendien maar 'n uurtje of twee vliegen, dus zodra de grenzen opengaan zit ik in de lucht.
Ik besef het, ik ben een verwend nest. Ik mocht al op zoveel plekken, 'oh' en 'ah' roepen, maar twee jaar geleden hebben de vergezichten tijdens mijn tweedaagse hike in Libanon mij echt verrast. Het Libanongebergte daar in het Midden-Oosten laat zich moeilijk omschrijven. Maar de kloven en de verschillende gesteenten, afgewisseld met het groen van Ehden - het paradijs jawel - maakten de 28 km lange dagtocht meer dan de moeite waard.
Wie hem kent, mag hem mij vertellen. Al 20 jaar reis ik de wereld rond en het blijft telkens weer een struggle. Maar sowieso heeft bij mij elke reiszak wieltjes. De ondergrond moest er zich maar eens toe lenen. Het voordeel van The North Face: de zakken praktisch en functioneel én ogen avontuurlijk. Ook met wieltjes onder.
Heel cliché: een mat uit Marrakesh. Ze was te mooi om te laten liggen, maar op het moment van de aankoop zelf dachten we, waar zijn we beland? Eerst werden we meegetroond door een labyrinth waar zelfs de grootste padvinder verdwaalt. Twee uur lang kregen we een inleiding over alle soorten matten die uit het Atlasgebergte kwamen. Nadien werden we ingewijd op de manier van goed- en afkeuren, om ten slotte met 'n pak van ettelijke kilo's op de luchthaven te arriveren. Het overgewicht hadden we er graag voor over, want ze ligt nu wel beeldig onder de piano.
In datzelfde Marrakesh, hotel El Fenn, een geweldige riad met de meeste smaak ingericht. Warme, volle kleuren, veel hoekjes en kantjes met poeltjes, weelderige groene plantenbakken en dan 'n cocktail op hun roofterrace bij het vallen van de avond. Het geluid van het gebed dat uit de minaretten opstijgt terwijl de lucht rozer en rozer kleurt, is moeilijk te vatten.
Sneakers die oog én voetzool strelen en die je zelfs op een 'rust'dag de kans geven om toch kilometers te verdwalen. Ik heb afgeleerd om 'vrouwelijk' schoeisel mee te zeulen op reis. Mijn Havaianas zijn trouwens mijn meest trouwe bezit. Daarboven een comfortabele (jeans)short en een zwoel afhangend t-shirt. Zo ben ik én stylisch én comfi.
Mijn gsmlader. Niet om de connectie met thuis niet te verliezen, maar mijn IPhone is ook mijn fototoestel. Ik heb mezelf getrakteerd op 'n Fuji xT 30, een toestel waarmee vrienden van mij de mooiste souvenirs vastleggen, maar ik zweer bij mijn gsmkiekjes. Ik trek graag én veel en niks zo snel als dat ding bovenhalen. Helaas gebeurt het vaak dat de zon op zijn beste is, wanneer mijn batterij zijn laatst streepje prijsgeeft.
Met iedereen vrees ik. Zelfs mocht het iemand zijn met wie het minder goed klikt (al zijn er niet zo veel). Reizen is dé manier om te relativeren, om je open te stellen voor alles en iedereen. Ook wat anders is. Reizen is de beste leerschool om je empathie te trainen. Dus eender wie, mag me nu bellen.
