Elke week vragen wij een bekend en/of interessant persoon uit over zijn of haar reisavonturen en -gewoontes. Deze week Xavier Taveirne, journalist en radio- en televisiepresentator.
Naar Londen. Ik voel mij er ontzettend op mijn gemak. Als je al vaak in een stad bent geweest, moet je op den duur geen lijstje meer afwerken. Een groot voordeel, want je kan gewoon opgaan in de stad. Ontbijten, slenteren, lunchen, slenteren, aperitieven … Op vakantie vind ik lekker eten en drinken zeer belangrijk. Je kan met de trein zelfs voor een dag op en af naar Londen. Klinkt decadent, maar dat is het niet.
Tien jaar geleden maakte ik met twee vriendinnen een roadtrip langs de Westkust van de VS. We reden langs de kust van San Francisco naar Los Angeles. Je hebt er views for days. Echt ontzettend indrukwekkend. Ik werd er helemaal nederig en stil van.
Mijn koptelefoon!
Voor mijn lief en voor mijn beste vriendin Yasmina. Zij en ik gaan sowieso elk jaar samen op vakantie. Niet evident, want iedereen heeft toch van die kleine kantjes, die op vakantie worden uitvergroot. Maar wij willen op vakantie altijd hetzelfde op hetzelfde moment. Het gaat zo heerlijk vanzelf. Geen ellenlange gesprekken over wat we nu precies wanneer gaan doen. Héérlijk!
Uitpakken. Lekker saai. Maar dan is dat tenminste achter de rug. Vroeger stelde ik het uit en belandde alles op een hoop: wat proper was en wat al gedragen was. Ouder worden is dus ook saaier worden. (lacht)
Ik heb in Rome ooit een pasta met inktvis gegeten die zo verschrikkelijk lekker was, dat ik er drie keer ben gaan eten op vijf dagen tijd. De derde keer vroeg het personeel zelfs niet meer wat ik wilde. Als ik ooit naar Rome terugga – wat tegen mijn regels is, want ik wil nooit twee keer naar dezelfde plek op reis – dan ga ik er zeker terug!
Sitting on the dock of the bay van Otis Redding.
… met mijn lief een maand naar de Oostkust van de Verenigde Staten. Gewoon een auto huren en de kustlijn afrijden. De mooiste plekke en uitzichten en de huizen met de grote terrassen – de porches – uitzoeken. En dan zo’n huis kopen, kamers inrichten, gasten ontvangen en nooit meer terugkeren. Daar teken ik onmiddellijk voor.
Ik ben een heel efficiënte inpakker. Op tien minuten is mijn valies gemaakt. Ik tel het aantal dagen en dan zorg ik dat ik voor elke dag kousen, onderbroek en een t-shirt bijheb. Een nieuwe broek om de drie dagen, hetzelfde voor de trui. Klaar. Maar laatst had ik de onderbroeken klaar gelegd maar niet in mijn tas gestopt. In een supermarkt in Frankrijk uiteindelijk spuuglelijke, maar comfortabele vervangers gekocht!
Een losse jeans met de broekspijpen een beetje opgerold, een T-shirt erop en zwarte Birckenstocks aan.
Eten en drinken! Op zoek gaan naar de leukste en beste restaurants. Uitzoeken, vergelijken en dan een wijntje bestellen en je laten verrassen door de heerlijke plaatselijke keuken. Dan ben ik zéér gelukkig.
Goh, ik logeer zelden of nooit op hotel. Meestal is het een vakantehuis, dat ik huur via Airbnb of een ander platform. Ik vind het prettig om op vakantie mijn eigen huis te hebben: alles helemaal voor mezelf. Een jaar of acht geleden ben ik wel eens in het Mövenpick-hotel op het Griekse eiland Zakynthos geweest en dat was zeer fijn: helemaal beneden hadden ze infinity pools zonder kinderen en zonder lawaai. Uitzicht op zee en complete rust. Heerlijk!
Call me by your name van André Aciman. Topboek!
In Tunesië heb ik me ooit helemaal laten rollen door een man die ons een rondleiding zou geven door het stadje waar we waren. Heeft ie ook gedaan, maar op het einde moesten we vanalles kopen, op gevaar van eigen leven. We hebben nog altijd keukenkruiden van die vakantie en dat is dik tien jaar geleden.
Een jaar of vier geleden ging ik naar Montenegro. Dat leek toen een beetje de nieuwe bestemming te worden waar je moést geweest zijn, maar ik heb de indruk dat de hype intussen weer wat gaan liggen is. Maar desalniettemin: vaut le detour!
