Zélfs als het er zo goed als onophoudend regent dat het giet. Dat ontdekten wij afgelopen najaar tijdens een verblijf van drie dagen op het grootste Nederlandse Waddeneiland. Op het programma? Het eiland verkennen, lammetjes knuffelen (ja, echt!), een lokaal biertje drinken en bitterballen eten én boeken lezen naast de pelletkachel!
Je maakt trouwens kans om in mijn voetsporen te treden. In samenwerking met VVV Texel en Kampeerterrein Woud mag Goodbye namelijk een glampingverblijf van twee nachten, inclusief twee gratis activiteiten en een diner voor twee schenken aan onze lezers!
Onze uitvalsbasis is Kampeerterrein Woud, een charmante camping op een boogscheut van Den Burg, het grootste dorp op Texel. Hier logeer je in een supermooie en groene omgeving op een standaard kampeerplek - in je eigen tent, caravan of mobilhome, dus -, in een Tiny House Tent of in een Luxe Lodge. Wij overnachten in zo'n Luxe Lodge, die voorzien is van een praktische keuken, een queensize bed, flatscreentelevisie, apart toilet, badkamer met douche en heerlijk groot ligbad én twee ruime terrassen. Je kunt de lodge verwarmen met een pelletkachel. Dat blijkt geen overbodige luxe, want wanneer wij er eind september verblijven, is het ongewoon koud voor de tijd van het jaar.
We arriveren op Texel op maandagnamiddag. Aanvankelijk is het druilerig weer, maar wanneer we terugkeren van het boodschappen doen, begint het te stortregenen en te waaien. In plaats van een pizza te gaan eten bij De Worsteltent, besluiten we in onze lodge te blijven, een heerlijk lang bad te nemen en op tijd onder de wol te kruipen. De volgende ochtend worden we immers al vroeg verwacht bij waddenveer De Vriendschap, waar we de boot naar Vlieland zullen nemen. Daar staat een hele dag fietsen op het programma ... maar het weer beslist er anders over. 's Nachts barst de storm - letterlijk - los. De wind giert rond onze lodge, de regen slaat tegen het tentzeil en de hemel wordt verlicht door heldere bliksemschichten. Ook 's ochtends staat er nog een iets te stevige wind naar onze zin, om over de regen nog maar te zwijgen, dus beslissen we onze trip naar Vlieland af te zeggen en gaan we op zoek naar - overdekte - alternatieven.
We komen terecht op de website van Schapenboerderij Texel. Wanneer we lezen dat we er lammetjes kunnen knuffelen, zijn we verkocht. Na een rit van zeven minuten - Texel is 24 kilometer lang en negen kilometer breed, dus alles ligt er op een boogscheut van elkaar -, staan we op het erf. Je kunt bij Schapenboerderij Texel niet alleen lammetjes knuffelen, maar buiten ook ponyrijden of je aan het strodoolhof wagen. Binnen kun je dan weer taart eten en koffie drinken aan de kachel of een souvenir kopen in de winkel. Wij verlaten de boerderij na een uur met een heerlijk warm deken van schapenwol onder onze arm. Wat een heerlijke uitstap!
Next stop: het centrum van Den Burg. We willen graag een Skuumkoppe drinken. Dat is een donker tarwebier dat wordt gebrouwen door de Texelse Bierbrouwerij. Op aanraden van de VVV drinken we ons biertje bij De Smulpot, een gezellig boutique hotel en lunch- en dinnercafé in het centrum van het dorp. Op het overdekte terras is het heerlijk mensen kijken. Portie bitterballen dabei en de namiddag kan niet meer stuk.
Om onze eerste volledige dag op Texel in schoonheid af te sluiten, rijden we in de late namiddag naar het noordelijkste punt van het eiland. Daar staat Eierland, oftewel de enige vuurtoren in Nederland waar je aan drie kanten over de zee kunt uitkijken. Best indrukwekkend! Tussen de buien door maken we een lange strandwandeling, om nadien terug te keren naar onze lodge. Het bad wacht!
Wanneer we de volgende ochtend arriveren bij Maritiem- en Juttersmuseum Flora breekt de zon net door de wolken. Komt goed uit, want het museum herbergt Texelse strandvondsten van de voorbije 80 jaar, en die staan deels buiten tentoongesteld. Dat je in dit museum niet weet waar eerst te kijken, is een understatement van jewelste. Van reddingsboeien over televisies tot brieven aan geliefden, je vindt het hier al-le-maal en valt van de ene verbazing in de andere. Buiten staat zelfs een oude duikboot tentoongesteld! In de cafetaria treffen we Jan Uitgeest (83). Hij was meer dan 70 (!) jaar lang strandjutter en richtte het museum in 1962 op. In 2014 droeg hij de fakkel over aan André Eelman en Judith Van der Zee, maar Uitgeest geeft nog steeds rondleidingen én blijft een trouwe bezoeker. 'Mijn meest bijzondere vondst ooit?', glundert hij ondeugend bij een tas koffie. 'Een opblaaspop! Ik geef haar steeds opnieuw een prominente plaats in het museum, maar de eigenaars zetten haar altijd weer uit het zicht. Ik vraag me af waarom!' (bulderlacht)
Ook bij Winkel op Texel - what's in a name? - kijk je je ogen uit! In deze kleurrijke zaak verkoopt eigenares Martina Jimmink al minstens even kleurrijke spullen van merken als Rice, Blafre en Sticky Lemon. Geloof ons: het is een uitdaging* om hier met lege handen weer buiten te lopen.
(*) Een uitdaging waar wij niét in slagen ...
Uiteraard valt er ook buiten Den Burg heel wat te beleven op Texel. Zo vind je aan de oostkust het pittoreske dorpje Oosterend. Rond de centraal gelegen Maartenskerk is het heerlijk wandelen door de smalle straten en kijken naar de monumentale huisjes.
Even verderop langs de kust ligt het vissersdorp Oudeschild. Dat is minder pittoresk dan Oosterend, maar je kunt er wél heerlijke verse vis kopen en degusteren. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen. We begeven ons naar Vispaleis en Rokerij Van der Star - een hele mondvol - en bestellen een portie kibbeling met tartaar. Recht uit de zee en énorm lekker! Een andere aanrader in Oudeschild is Museum Kaap Skil. Je beleeft er het eilandleven van een eeuw geleden in het openluchtmuseum, ontdekt er opgedoken schatten en komt meer te weten over Texel en de Texelse Reede als startplaats voor ontdekkingsreizen naar Oost- en West-Indië.
's Avonds worden we verwacht bij Bosq, een sfeervol restaurant aan de rand van Nationaal Park Duinen van Texel. Chef Robin Koenen zwaait de plak in de keuken, waar hij vooral werkt met lokale ingrediënten. Hier geen kibbeling met tartaar, maar wel onder andere een mousse van rivierkreeft en oester, wild en een semifredo om emotioneel van te worden. De perfecte afsluiter van ons verblijf op Texel. Ajuus!
