Luik heeft zo’n 200.000 inwoners en ligt aan de Maas. Je kent de stad vooral omwille van Luik-Bastenaken-Luik, heerlijke wafels en de beroemde trappen. Maar la Cité Ardente heeft nog veel meer te bieden. Wij gingen er twee dagen op pad.
Wanneer we op een vrijdag in het voorjaar in Luik arriveren, checken we meteen in bij hotel Neuvice. Dat ligt in de Rue Neuvice, de eerste voetgangersstraat van de stad. Het hotel bestaat uit drie gebouwen uit de 18e eeuw, die rond een kleine binnenplaats staan. Originele elementen worden in het pand gemixt met moderne architectuur. Het resultaat mag er zijn. Het hotel deed vroeger dienst als woon- en werkplaats van boekhandelaar en drukker Jean-François Bassompierre. Onze kamer is ruim en de bedden zijn uiterst comfortabel. Veel tijd om uit te rusten hebben we echter niet. We worden namelijk verwacht bij brasserie Bruit Qui Court, die zich in een voormalige bank bevindt. Op het menu staan onder andere de overbekende Luikse balletjes, oftewel gehaktballetjes in een saus van Limburgse stroop. Wanneer mijn reispartner ze proeft, hoor ik alleen nog maar goedkeurend gesmak. Ook de profiteroles smaken heerlijk. Moe maar voldaan kruipen we in bed na een eerste geslaagde avond in Luik.
We beginnen de volgende dag met een bezoek aan La Cité Miroir, een museum dat gevestigd is in de voormalige baden van la Sauvenière. Van een unieke locatie gesproken! Zelfs als je geen grote fan bent van musea, is dit een enorme aanrader. De kunstwerken worden onder andere tentoongesteld in het ploeterbad en je kunt nog steeds plaatsnemen op de tribunes. Enkel de chloorgeur ontbreekt …
Na ons bezoek aan La Cité Mirroir trekken we de stad in. Onze eerste aangename verrassing? Les impasses du quartier Hors-Château, een netwerk van smalle straatjes vol gezellige huizen, binnenpleintjes en veel groen. Pittoresker wordt het niet. Vervolgens is het tijd voor de grootste fysieke beproeving van het weekend en misschien wel dé trekpleister van Luik: Montagne de Bueren, een straat bestaande uit een trap met 374 treden. Toegegeven: we moeten af en toe stoppen om op adem te komen, maar eenmaal boven worden we beloond met een fenomenaal uitzicht op de stad en de Maas. We besluiten nog een stapje verder te gaan (letterlijk en figuurlijk) en lopen door tot aan de citadel. Zodra we onze tweede adem hebben gevonden, dalen we terug af voor een lunch bij Brandy’s, een nieuw en hip eettentje in het centrum van de stad.
Met een volle maag zetten we onze wandeling verder. We passeren heel wat leuke winkels. Ook voor shopaholics is Luik immers een fijne bestemming. Onze favoriet? Jangala, een conceptstore en plantenwinkel in de straat van ons hotel. ‘s Avonds mogen we onze voetjes onder tafel schuiven bij het biologische Italiaanse restaurant Le Danieli. We verorberen een viergangenmenu, dat de chef speciaal aanpast omdat ik vegetarisch en. Het eten is verfijnd, de wijnen lekker. Buonissimo!
De volgende dag staan we vroeg op voor een bezoek aan La Batte, een rommelmarkt die elke zondag plaatsvindt op de oevers van de Maas. La Batte zou de grootste én oudste markt van België zijn. Het is er gezellig rondslenteren. Nadien is het hoog tijd om de Maas over te steken. Dat doen we met de Navette Fluviale, een heuse rivierferry. We laten de historische stad achter ons en varen naar het station. Daar nemen we de brug naar het eiland Outremeuse. Op de brug lijkt het wel of Luik bestaat uit twee verschillende steden. Aan de ene kant zie je de ietwat grauwe gebouwen van het historische centrum, terwijl er aan de andere kant veel groen te bespeuren valt. Zo ook op Outremeuse, waar museum La Boverie zich bevindt. We bezochten er de Immersive experience: Inside Magritte en bezochten ook de expositie van Charles Szymkowicz. Naast tijdelijke exposities heeft het museum ook een mooie vaste collectie met werken van onder anderen Paul Delvaux en Claude Monet.
Afsluiten doen we in het station Luik-Guillemins. Hier kom je niet alleen om de trein te nemen, maar kun je ook verschillende expo’s bezoeken. Sinds kort loopt de interactieve tentoonstelling I Love Japan. Die is zéér interessant en niet alleen voor fans van het land van de rijzende zon. Zelfs mijn reispartner, die absoluut niks met Japan heeft, zou de expo aan iedereen aanraden. Met een paar verse Luikse wafels op onze schoot treinen we vervolgens terug naar huis. We laten een – op het eerste gezicht – industriële stad achter ons. Maar vergis je niet: Luik is meer dan dat. Je vindt er heel wat leuke en groene plekken én merkt dat de stad volop in beweging is. À la prochaine!
LOGEERTIP
Wij sliepen in Hotel Neuvice pal in het historisch centrum. Vanaf €110 per nacht. hotelneuvice.be
DE ADRESSEN
SHOPPEN
